لَفّ (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
لَفّ (به فتح لام و تشدید فاء) از
واژگان نهج البلاغه به معنای پيچيدن و جمع كردن است.
مشتقات
لفّ که در «
نهج البلاغه» آمده عبارتند از:
لَفیف (به فتح لام) به معنای پيچيده شده است.
مَلْفوفَه (به فتح میم و سکون لام) هم به معنای پيچيده شده است.
لَفّ پيچيدن و جمع كردن است.
«
لَفَّهُ لفّاً: ضمَّهُ و جمعهُ.»
لَفيف به معنای پيچيده شده است.
برخی از مواردی که در «نهج البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:
امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره
فتنه بعد از خود فرموده است:
«وَ عَنْ قَليل تَلْتَفُّ الْقُرونُ بِالْقُرونِ، وَ يُحْصَدُ الْقائِمُ، وَ يُحْطَمُ الْـمَحْصودُ!» «عنقريب لشكرها روى هم مى‌ريزند، آن‌چه از
خیر باقى مانده درو شود و آن چه درو شده كوبيده گردد.»
و درباره رسالت حضرت فرموده:
«نَشَرَتِ النِّعْمَةُ عَلَيْهِمْ جَناحَ كَرامَتِها، ... وَ الْتَفَّتِ الْمِلَّةُ بِهِمْ في عَوائِدِ بَرَكَتِها.» «نعمت خداوند بال كرامتش را بر آن‌ها گسترد و ملّت در عوائد بركت آن‌ها جمع گرديد و به هم پيوست.»
نیز فرمود:
«تَلْتَفُّ بِرَسولِ اللهِ (صلى‌الله‌عليه‌وآله).» «جمع مى‌شود (مردم) به وسيله رسولى.»
«مَلفوفة» به معنای پيچيده شده است.
امام (صلوات‌الله‌علیه) در رابطه با جريان
اشعث بن قیس فرموده:
«وَ أَعْجَبُ مِنْ ذلِكَ طارِقٌ طَرَقَنا بِمَلْفوفَة في وِعائِها.»«از اين سرگذشت، شگفت آورتر داستان كسى است كه نيمه شب ظرفى سرپوشيده پر از حلواى خوش طعم و لذيذ به در خانه ما آورد.»
كه در «طرق- شنأ» گذشت.
محمد عبده گويد: ملفوفه نوعى
حلوا ست.
ولى آن در لغت پيدا نشد بلكه هديّه‌اى در چيزى پيچيده شده بود.
شش مورد از این ماده در «نهج البلاغه» به كار رفته است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «لفف»، ج۲، ص۹۴۴.
