• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

لَسْب (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: لَسْب (مفردات‌نهج‌البلاغه)


لَسْب (به فتح لام و سکون سین) از واژگان نهج البلاغه به معنای گزیدن است.
این واژه فقط یک‌بار در «نهج‌البلاغه» آمده است.


لَسْب
[۱] قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۹۳۷.    
(مثل عقل) به معنای گزيدن است.
[۲] شرتونی، سعید، أقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۵، ص۵۱.    

«لَسَبَتْه الحَيَّة: لَدَغَتْه.»
[۳] ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۱، ص۷۳۸.    


موردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - اللَّسْبَةِ - حکمت ۵۶ (درباره زنان)

امام (صلوات‌الله‌علیه) در حکمت ۵۶ فرموده:
«الْمَرْأَةُ عَقْرَبٌ حُلْوَةُ اللَّسْبَةِ.»
[۴] سید رضی، محمد، نهج البلاغه ت الحسون، ص۷۸۳، حکمت ۵۶.    
[۵] عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۱۶۴، حکمت ۶۱.    
[۶] صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۴۷۹، حکمت ۶۱.    

«زن، کژدمی است كه گزيدنش شيرين است.»
[۷] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۴۷، حکمت ۶۱.    
[۸] بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۴۶۰.    
(شرح‌های حکمت:
[۹] بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۴۶۰.    
[۱۰] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۲، ص۳۷۵.    
[۱۱] هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۹۹.    
[۱۲] ابن ابی الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۸، ص۱۹۸.    
)
ظاهرا منظور امام (صلوات‌الله‌علیه)، از تشبيه به عقرب، اذيت زنان است نسبت به مردان، لكن اذيّتش آميخته با لذّت است مانند زنبور عسل كه نيش دارد و عسل، ناگفته نماند در نسخه ابن میثم و محمد عبده «لبسته» نقل شده
[۱۳] بحرانی، ابن میثم، شرح نهج البلاغه ابن هیثم، ج۵، ص۲۷۲، حکمت۵۴.    
[۱۴] عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۱۶۴، حکمت۶۱.    
ولى در لغت پيدا نكردم كه «لبس» به تقديم باء به معنى گزيدن باشد، على هذا احتمال هست در هر دو كتاب اشتباها نقل شده است.


از اين ماده فقط يک مورد در كلام حضرت آمده است.

۱. ↑ قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۹۳۷.    
۲. ↑ شرتونی، سعید، أقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۵، ص۵۱.    
۳. ↑ ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۱، ص۷۳۸.    
۴. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه ت الحسون، ص۷۸۳، حکمت ۵۶.    
۵. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۱۶۴، حکمت ۶۱.    
۶. ↑ صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۴۷۹، حکمت ۶۱.    
۷. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۴۷، حکمت ۶۱.    
۸. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۴۶۰.    
۹. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۴۶۰.    
۱۰. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۲، ص۳۷۵.    
۱۱. ↑ هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۹۹.    
۱۲. ↑ ابن ابی الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۸، ص۱۹۸.    
۱۳. ↑ بحرانی، ابن میثم، شرح نهج البلاغه ابن هیثم، ج۵، ص۲۷۲، حکمت۵۴.    
۱۴. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۱۶۴، حکمت۶۱.    


• قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «لسب»، ج۲، ص۹۳۷.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان حکمت 56 نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
جعبه ابزار