لَدَی (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
لَدَی:(وَ اَلْفَیا سَیِّدَها لَدَی الْبابِ) «لَدَی» (به فتح لام و دال) به معنای
نزد است.
آیه مورد بحث درباره ماجرای
یوسف (علیه‌السلام) و زلیخا است.
وقتی يوسف خود را به
در رسانيد و در را گشود، ناگهان
عزیز مصر را پشت در ديدند، به طورى كه
قرآن مى‌گويد:
آن دو، آقاى آن
زن را دم در يافتند
(وَ أَلْفَيا سَيِّدَها لَدَى الْبابِ).
به موردی از کاربرد «لَدَی» در
قرآن، اشاره می‌شود:
(وَ اسُتَبَقا الْبابَ وَ قَدَّتْ قَميصَهُ مِن دُبُرٍ وَ أَلْفيا سَيِّدَها لَدَى الْبابِ قالَتْ ما جَزاء مَنْ أَرادَ بِأَهْلِكَ سوءًا إِلاّ أَن يُسْجَنَ أَوْ عَذابٌ أليمٌ) «و هر دو به سوى در، دويدند و در حالى كه همسر عزيز، يوسف را تعقيب مى‌كرد)؛
پیراهن او را از پشت كشيد و پاره كرد. و در اين هنگام،
همسر آن زن را نزديک در يافتند. آن زن گفت: «كيفر كسى كه بخواهد نسبت به خانواده تو
خیانت كند، جز
زندان يا
عذاب دردناک، چيست؟!»
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرمایند:
(وَ أَلْفَيا سَيِّدَها لَدَى الْبابِ) کلمه الفاء به معناى يافتن است، مثلا گفته مى‌شود: الفيته كذا- من او را چنين يافتم.
و مقصود از «
سید» همان عزيز است كه
شوهر زليخا بوده.
بعضى گفته‌اند اين‌كه
قرآن او را سيد خوانده از اين جهت است كه خواسته به اصطلاح و
عرف مصر حرف زده باشد، چون در مصر زنان، شوهران خود را سيد مى‌گفته‌اند، و تا كنون هم اين اصطلاح ادامه دارد.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «لدی»، ج۴، ص ۱۷۲.
