لقط (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
لَقْط (به فتح لام و سکون قاف) از
واژگان نهج البلاغه به معنای برداشتن چیزی از زمین بدون زحمت است. سه مورد از ماده لقط در
نهج البلاغه آمده است..
لَقْط (مثل عقل) برداشتن چيزى از زمين بدون زحمت است. «لَقَطَ الشيءَ لَقْطاً: اخذهُ من الارض بلا تعبٍ.»
امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره اهل
شام كه به
صفّین آمده بودند فرموده:
«جُفَاةٌ طَغَامٌ، عَبِيدٌ أَقْزَامٌ، جُمِّعُوا مِنْ كُلِّ أَوْب، وَ تُلُقِّطُوا مِنْ كُلِّ شَوْب، مِمَّنْ يَنْبَغِي أَنْ يُفَقَّهَ وَ يُؤَدَّبَ...» (آنها سنگدلان، اوباش و بردگانى اراذلند كه از هر سو گرد آمده‌اند و از گروه‌هاى مختلف تركيب يافته‌اند. (اينان) از كسانى هستند كه سزاوار است بفهمند و ادب شوند...)
(شرح‌های خطبه:
)
«تُلُقِّطُوا مِنْ كُلِّ شَوْب» «از هر آميختگى گرفته شده‌اند.»
محمد عبده گويد منظور آلودگى نسب است
،
ابن ابی الحدید فرقه‌هاى مختلط گفته است.
و درباره خودش فرموده:
«وَ إِنِّي لَعَلَى الطَّرِيقِ الْوَاضِحِ أَلْقُطُهُ لَقْطاً.» «من در طريق واضح و آشكار هستم و آن‌را از ميان باطل‌ها به طور مخصوص اخذ مى‌كنم و برمى‌گزينم.»
(شرح‌های خطبه:
)
سه مورد از این ماده در «نهج البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «لقط»، ج۲، ص۹۴۷.
