لغو (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
لغو:(بِاللَّغْوِ مَرُّوا كِراماً) با توجّه به اين كه:
«لغو» شامل هر كارى كه هدف عاقلانه‌اى در آن نباشد مى‌گردد،
نشان مى‌دهد كه آن‌ها در زندگى، هميشه هدف معقول، مفيد و سازنده‌اى را تعقيب مى‌كنند، و از بيهوده‌گرايان و بيهوده‌كاران متنفرند.
(وَ الَّذِينَ لَا يَشْهَدُونَ الزُّورَ وَ إِذَا مَرُّوا بِاللَّغْوِ مَرُّوا كِرَامًا) (و كسانى كه شهادت به باطل نمى‌دهند و در مجالس باطل شركت نمى‌كنند؛ و هنگامى كه با
لغو و بيهودگى برخورد كنند، بزرگوارانه از آن مى‌گذرند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه
لغو به معناى هر عمل و گفتارى است كه مورد اعتنا نباشد، و هيچ فايده‌اى كه غرض عقلا بر آن تعلق گيرد نداشته باشد، و به طورى كه گفته‌اند: شامل تمامى گناهان مى‌شود. و مراد از مرور به
لغو گذر كردن به
اهل لغو است در حالى كه سر گرم
لغو باشند.
و معناى آيه اين است كه: بندگان رحمان چون به
اهل لغو مى‌گذرند و آنان را سرگرم
لغو مى‌بينند، از ايشان روى مى‌گردانند، و خود را پاک‌تر و منزه‌تر از آن مى‌دانند كه در جمع ايشان در آيند، و با ايشان اختلاط و همنشينى كنند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، بر گرفته از مقاله «لغو»، ص۴۸۳.
