لجأ (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
لَجَأ (به فتح لام و جیم) از
واژگان نهج البلاغه به معنای پناه بردن است. از مشتقات این کلمه در
نهج البلاغه مَلْجَأ (به فتح میم و جیم و سکون لام) به معنای پناهگاه است.
لَجَأ به معنای پناه بردن است. «لَجَاَ الى الحصن: لاذ به»
مَلْجَأ به معنای پناهگاه است.
امام (صلوات‌الله‌علیه) پس از
جنگ جمل به اهل
بصره نوشت:
«وَلَئِنْ أَلْجَأْتُمُونِي إِلَى الْمَسِيرِ إِلَيْكُمْ، لاَُوقِعَنَّ بِكُمْ وَقْعَةً لاَ يَكُونُ يَوْمُ الْجَمَلِ إِلَيْهَا إِلاَّ كَلَعْقَةِ لاَعِق.» يعنى «اگر بار ديگر مرا ناچار كنيد كه به بصره برگردم جريانى براى شما پيش مى‌آورم كه واقعه جمل در مقابل آن مانند ليسيدن انگشت باشد.»
(شرح‌های نامه:
)
و درباره
اهل بیت (علیهم‌السلام) فرموده:
«هُمْ مَوْضِعُ سِرِّهِ، وَلَجَأُ أَمْرِهِ، وَعَيْبَةُ عِلْمِهِ.» «لجاء» به معنای پناهگاه است. «آنها محلّ اسرار خدا و پناهگاه امر خدا و ظرف
علم خدا هستند.»
(شرح‌های خطبه:
)
مواردى از آن در «نهج البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «لجأ»، ج۲، ص۹۲۹.
