• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

لات (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: لات (قاموس قرآن (جلد ۶))
مقالات مرتبط: أللّات (لغات‌قرآن)، لات.


لات از واژگان قرآن کریم که نام بُتی از اصنام جاهلیت است.


لات
[۱] قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۲۱۳.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۴۹.    
[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۲۱۸.    
نام بُتی از اصنام جاهلیت می‌باشد.

(اَ فَرَاَیْتُمُ‌ اللَّاتَ‌ وَ الْعُزَّی • وَ مَناةَ الثَّالِثَةَ الْاُخْری‌)
[۴] نجم/سوره۵۳، آیه۱۹-۲۰.    
(به من خبر دهيد آيا بت‌هاى «لات» و «عزّی»، و «منات» كه سوّمين آنهاست دختران خدا هستند؟!).
[۵] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۲۶.    
[۶] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۳۸.    
[۷] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۶۰.    
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۶۶.    
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۳۹۲.    

روشن است که هر سه بت از اصنام جاهلیت می‌باشد. ابن کلبی در کتاب الاصنام می‌گوید: لات سنگ مکعبی بود در طائف که بنی عتاب بن مالک نگهبان آن بوده و بتخانه‌ای بر آن بنا کرده بودند، قریش و تمام عرب آن را تعظیم‌ می‌نمودند؛ بدان مناسبت فرزندان خویش را «زید لات» و «تیم لات» نام می‌گذاشتند. این صنم همانطور پا بر جا بود تا آنکه قبیله ثقیف دین اسلام را قبول کردند، رسول خدا (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) مغیرة بن شعبه را مامور فرمود تا لات را منهدم کرد و به آتش کشید.
[۱۰] ابن کلبی، هشام بن محمد، کتاب الاصنام، ص۱۶.    

نگارنده گوید: به نظر می‌آید، مشرکین معتقد بودند که لات و مناة دختران بت عزّی هستند. در سیره ابن هشام منقول است: آنگاه که زید بن عمرو بن نفیل مسلمان شد درباره گذشته خود چنین گفت:
[۱۱] ابن هشام حمیری، عبدالملک، السیرة النبویه، ج۱، ص۲۲۶.    

عزلت اللّات و العزّی جمیعاکذلک یفعل الجلد الصّبور

فلا العزّی ادین و لا ابنتیهاو لا صنمی بنی عمرو ازور

در این شعر برای عزّی، دو دختر یاد شده، گفتیم که ظاهرا همان لات و مناة هستند؛ متن آیه را در «مناة» ببینید.
(ببینید: مناة (مفردات‌قرآن))


۱. ↑ قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۲۱۳.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۴۹.    
۳. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۲۱۸.    
۴. ↑ نجم/سوره۵۳، آیه۱۹-۲۰.    
۵. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۲۶.    
۶. ↑ طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۳۸.    
۷. ↑ طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۶۰.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۶۶.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۳۹۲.    
۱۰. ↑ ابن کلبی، هشام بن محمد، کتاب الاصنام، ص۱۶.    
۱۱. ↑ ابن هشام حمیری، عبدالملک، السیرة النبویه، ج۱، ص۲۲۶.    


قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "لات"، ج۶، ص۲۱۳.    


رده‌های این صفحه : بت‌های عرب | مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره نجم
جعبه ابزار