لأم (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
لَأْم (به فتح لام و سکون همزه) از
واژگان نهج البلاغه به معنای موافقت است. این واژه پنج بار در
نهج البلاغه آمده است.
لَأْم به معنای موافقت است. «لاَءَمهُ الشيءُ: وافقهُ.»
التئام به معنای اتفاق و اجتماع و انضمام است. «الْتَأَمَ الشَّيْئانِ: اتَّفَقَا.»
امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره
خلقت فرموده:
«أَحَالَ الاْشياءَ لاَِوْقَاتِهَا، وَلاََمَ بَيْنَ مُخْتَلِفَاتِهَا، وَغَرَّزَ غَرائِزَهَا.» «تكوين اشياء را به اوقات مناسب محوّل كرد، ميان اجزاء مختلف آنها، توافق و انضمام به وجود آورد و
غریزه و طبيعت‌هاى آنها را پديدار كرد.»
(شرح‌های خطبه:
)
امام (صلوات‌الله‌علیه) به
مالک اشتر مى‌نويسد:
«ثُمَّ اسْتَوْصِ بِالتُّجَّارِ وَذَوِي الصِّنَاعَاتِ، وَأَوْصِ بِهِمْ خَيْراً: ... وَحَيْثُ لاَ يَلْتَئِمُ النَّاسُ لِمَوَاضِعِهَا» يعنى «تجار وسائل زندگى را از مكان‌هائى مى‌آورند كه مردم در مكان‌هاى آن وسائل، جمع نمى‌شوند و دستشان به آنجاها نمى‌رسد.»
(شرح‌های نامه:
)
این کلمه پنج نوبت در «نهج البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «لأم»، ج۲، ص۹۲۶.
