لَأْم (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
لَأْم (به فتح لام و سکون همزه) از
واژگان نهج البلاغه به معنای موافقت است.
این واژه پنج بار در
نهج‌البلاغه آمده است.
لَأْم به معنای موافقت است.
«
لاءَمهُ الشيءُ: وافقهُ.»
التئام به معنای اتفاق و اجتماع و انضمام است. «
الْتَأَمَ الشَّيْئانِ: اتَّفَقا.»
برخی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:
امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره
خلقت فرموده:
«أَحَالَ الاْشياءَ لاَِوْقاتِها، وَ لامَ بَيْنَ مُخْتَلِفاتِها، وَ غَرَّزَ غَرائِزَها.» «تكوين اشياء را به اوقات مناسب محوّل كرد، ميان اجزاء مختلف آن‌ها، توافق و انضمام به وجود آورد و
غریزه و طبيعت‌هاى آن‌ها را پديدار كرد.»
امام (صلوات‌الله‌علیه) به
مالک اشتر مى‌نويسد:
«ثُمَّ اسْتَوْصِ بِالتُّجّارِ وَ ذَوي الصِّناعاتِ، وَ أَوْصِ بِهِمْ خَيْراً ... وَ حَيْثُ لا يَلْتَئِمُ النّاسُ لِمَواضِعِها.» يعنى «تجار وسائل زندگى را از مكان‌هائى مى‌آورند كه مردم در مكان‌هاى آن وسائل، جمع نمى‌شوند و دستشان به آنجاها نمى‌رسد.»
این کلمه پنج بار در «نهج‌البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «لأم»، ج۲، ص۹۲۶.
