قِبْلَه (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قِبْلَه (به کسر قاف) یکی از
مفردات نهج البلاغه در اصل نوع و حالت رو‌کننده است و در
شرع اسم مکانی است که نمازگزار به آن رو می‌کند.
حضرت علی (علیه‌السلام) در مقدّمه
جنگ جمل یا
صفّین از این واژه استفاده نموده است.
قِبْلَه در اصل نوع و حالت رو‌کننده است و در
شرع اسم مکانی (
کعبه) است که نمازگزار به آن رو می‌کند.
برخی از مواردی که در
نهج البلاغه استفاده شده به شرح ذیل می‌باشد:
امام (صلوات‌الله‌علیه) در
خطبه ۱ فرموده است:
«وَ فَرَضَ عَلَيْكُمْ حَجَّ بَيْتِهِ الحَرَامِ، الَّذِي جَعَلَهُ قِبْلَةً لِلاَْنَامِ»«
حجّ بیت اللّه الحرام را بر شما
واجب كرده، همان خانه‌اى كه آن را
قبله مردم قرار داده است».
(شرح‌های خطبه:
)
و گویا در مقدّمه جمل یا صفّین فرموده است:
«وَ قَدْ فُتِحَ بَابُ الْحَرْبِ بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَ أَهْلِ الْقِبْلَةِ، وَلاَ يَحْمِلُ هذَا الْعَلَمَ إِلاَّ أَهْلُ الْبَصَرِ و الصَّبْرِ وَ الْعِلْمِ بِمَوَاضِعِ الْحَقِّ، فَامْضُوا لِمَا تُؤْمَرُونَ بِهِ، وَقِفُوا عِنْدَ مَا تُنْهَوْنَ عَنْهُ» «یعنی میان شما و اهل
قبله باب
جنگ باز شده و جنگ با آنها برای شما جایز است ولی این پرچم را فقط اهل
بصیرت و
استقامت و عالم به محل‌های حق برمی‌دارد».
مراد از «اهل
قبله»
مسلمانان است.
این ماده دو بار در نهج البلاغه آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «قبله»، ج۲، ص۸۴۰.
