• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قُمری

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



منبع: قُمری
دیگر کاربردها: قمری (ابهام‌زدایی).


قمری به معنای پرنده‌ای معروف است.
عنوان یاد شده در باب حج و اطعمه و اشربه به کار رفته است.



قمری پرنده‌ای است کوچک‌تر از کبوتر با سر کوچک و گردن کشیده به رنگ دارچین و دارای آواز خوش. «یاکریم» و «موسی کو تقی» نیز نامیده شده است. در عربی به آن «قُمْریه» و به نَرَش «ساقُ حُرٍّ» گویند؛ چنان که «قُمْره» به رنگ خاکستری مایل به سبز معنا شده است.
[۳] دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامۀ دهخدا.
[۴] انواری، حسن، فرهنگ بزرگ سخن، واژۀ «قمری.

مستفاد از روایات، کلمات فقها و لغویان آن است که قمری غیر از فاخته است.
قمری ازپرندگان حلال گوشت است.
خارج کردن پرندگان حرم از حرم جایز نیست و در صورت خارج کردن واجب است آنها را باز گردانند و اگر تلف شوند باید بهای آنها را صدقه دهند، لیکن در جواز بیرون بردن قمری از حرم اختلاف است. برخی آن را جایز، لیکن مکروه دانسته‌اند، اما کشتن و خوردن آن در حرم جایز نیست.


۱. ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، واژه «قمر.    
۲. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، واژۀ «قمر.    
۳. دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامۀ دهخدا.
۴. انواری، حسن، فرهنگ بزرگ سخن، واژۀ «قمری.
۵. بحرانی، یوسف، الحدائق الناضرة، ج۱۵، ص۳۱۱.    
۶. نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۲۰، ۳۱۲.    
۷. شیخ طوسی، المبسوط، ج۱، ص۳۴۱.    
۸. ابن ادریس، محمد بن منصور، کتاب السرائر، ج۱، ص۵۵۹.    
۹. حلی، حسن بن یوسف، تذکرة الفقهاء، ج۷، ص۲۹۳.    
۱۰. صیمری، مفلح، غایة المرام، ج۱، ص۴۷۶.    
۱۱. موسوی عاملی، سیدمحمد بن علی، مدارک الاحکام، ج۸، ص۳۱۹.    
۱۲. سبزواری، محمدباقر بن محمدمومن، ذخیرة المعاد، ج۳، ص۶۰۱.    



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (علیهم‌السلام)، ج۶، ص۶۷۵.    


رده‌های این صفحه : اطعمه و اشربه | حج




جعبه ابزار