قُرفُصاء

قرفُصاء به معنای نوعی نشستن است.
از آن به مناسبت در باب صلات و حج سخن گفته‌اند.

فهرست مندرجات

۱ - تعریف

قرفصا عبارت است از نشستن بر باسن و چسباندن ران‌ها به شکم و حلقه کردن دو دست و گذاشتن آنها بر ساق‌ها.
کسی که بر اثر ناتوانی از ایستادن و یا مستحب بودن نماز، نماز را نشسته می‌خواند، مستحب است به گونۀ تربّع بنشیند. بسیاری از فقها تربّع را به جلوس قرفصا تعریف کرده‌اند.
نشستن به گونۀ قرفصا مستحب است.

۲ - پانویس

[ویرایش]

۱.	↑ جوهری، اسماعیل بن حماد، الصحاح، واژه «قرفص.
۲.	↑ ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، واژۀ «قرفص».
۳.	↑ نجفی، محمدحسن، جواهرالکلام، ج۹، ص۲۸۳.
۴.	↑ حکیم، سیدمحسن، مستمسک العروة، ج۶، ص۱۴۵.
۵.	↑ حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعة، ج۱۲، ص۱۰۶.

۳ - منبع