امام علی (علیه‌السلام) در جریان حکمیت که یاران خویش را درباره داور قرار دادن ابو موسی ملامت می‌کرد فرمودند: «وَ إِنَّمَا عَهْدُكُمْ بَعَبْدِ اللهِ بْنِ قَيْس بِالاَْمْسِ يَقُولُ: إِنَّهَا فِتْنَةٌ فَقَطِّعُوا أَوْتَارَكُمْ وَ شِيمُوا سُيُوفَكُمْ...»
«اهل شام برای خود محبوبترین کس را پیش خود (عمرو بن عاص) انتخاب کردند و شما مکروهترین شخص را، شما می‌دانید که عبدالله بن قیس (ابو موسی) دیروز می‌گفت: این حادثه فتنه است زه‌های کمان‌ها را قطع کنید و شمشیرها را در غلاف دارید.»
و در نامه‌ای که به آن خبیث در وقت والی بودن کوفه نوشت چنین شروع فرمود: «مِنْ عَبْدِاللَّهِ عَلِيِّ أَمِيرِالْمُؤْمِنِينَ إِلَى عَبْدِاللَّهِ بْنِ قَيْسٍ. أَمَّا بَعْدُ، فَقَدْ بَلَغَنِي عَنْكَ قَوْلٌ هُوَ لَكَ وَ عَلَيْكَ...»
