• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قَوی (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





قَوی (به فتح قاف و کسر واو) به معنای نیرومند و از اسماء حسنی است‌.



قَوی به معنای نیرومند و از اسماء حسنی است‌.


به مواردی از قَوی که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - قَوِیٌ‌ (آیه ۵۲ سوره انفال)

(اِنَّ اللَّهَ‌ قَوِیٌ‌ شَدِیدُ الْعِقابِ‌)
(خداوند قویّ، و کیفرش شدید است.‌)

۲.۲ - الْقَوِیُ‌ (آیه ۲۶ سوره قصص)

در غیر خدا نیز به کار رفته است‌: (اِنَّ خَیْرَ مَنِ اسْتَاْجَرْتَ‌ الْقَوِیُ‌ الْاَمِینُ‌)
(بهترین کسی را که می‌توانی استخدام کنی آن کسی است که قویّ و امین باشد (و او همین مرد است).)


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۶۸.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۹۴.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۳۵۲.    
۴. انفال/سوره۸، آیه۵۲.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۸۳.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۹، ص۱۳۲.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۹، ص۱۰۱.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۰، ص۲۴۱.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۸۴۸.    
۱۰. قصص/سوره۲۸، آیه۲۶.    
۱۱. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۸۸.    
۱۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۳۵.    
۱۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۲۶.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۱۸۶.    
۱۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۹۰.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «قوی»، ج۶، ص۶۸.    






جعبه ابزار