قَهّار (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قَهّار (به فتح قاف و هاء مشدده) از
واژگان قرآن کریم به معنای بسیار قاهر توام با بسیار توانا از
اسماء حسنی است.
شش بار در
قرآن کریم به کار رفته است.
قَهّار به معنای به معنای بسیار قاهر توام با بسیار توانا است.
به مواردی از
قَهّار که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(اَ اَرْبابٌ مُتَفَرِّقُونَ خَیْرٌ اَمِ اللَّهُ الْواحِدُ الْقَهَّارُ) «آیا ارباب ضدّ هم و پراکنده بهتر است یا خدای یکتا و بسیار غالب و توانا.»
(وَ بَرَزُوا لِلَّهِ الْواحِدِ الْقَهَّارِ) (و آنان در پیشگاه
خداوند واحد قهار ظاهر می‌گردند.)
یعنی بسیار قاهر توام با بسیار توانا است.
این لغت شش بار در قرآن کریم به کار رفته است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «قهار»، ج۶، ص۴۳.
