• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قَطَن (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: قَطَن (مفردات نهج البلاغه (جلد ۲))
مقالات مرتبط: ثوی (مفردات‌قرآن)، مَثْویً (لغات‌قرآن)، اقامت.


قَطَن (به فتح قاف و طاء) و قُطُون (به ضم قاف و طاء) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای اقامت و وطن گزیدن است.
حضرت علی (علیه‌السلام) درباره دنیا از این واژه استفاده نموده است.


قَطَن و قُطُون
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۸۷۰.    
[۲] طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۶، ص۳۰۰.    
به معنای اقامت و وطن گزیدن آمده است.

به برخی از مواردی که در نهج البلاغه به‌کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - قَاطِنُهَا - خطبه ۱۹۶ (درباره دنیا)

امام علی (علیه‌السلام) درباره دنیا فرموده است:
«الدُّنْيَا، فإِنَّهَا دَارُ شُخُوص... سَاكِنُهَا ظَاعِنٌ، وَ قَاطِنُهَا بَائِنٌ»؛
[۳] سید رضی، محمد٬ نهج البلاغه ت الحسون، ص۴۹۲، خطبه ۱۹۶.    
[۴] عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۱۹۶، خطبه ۱۹۱.    
[۵] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۸۲، خطبه ۱۹۶.    

«دنیا دیار انتقال است ... سکونت کننده آن کوچ کننده است و اقامت کننده‌اش جدا شونده است».
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۸۳.    
[۷] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۹۲.    
(شرح‌های خطبه:
[۸] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۹۴.    
[۹] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۷، ص۶۴۸.    
[۱۰] هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۲، ص۲۱۰.    
[۱۱] ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۰، ص۱۷۷.    
)
این ماده فقط یک بار در نهج البلاغه آمده است.

۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۸۷۰.    
۲. ↑ طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۶، ص۳۰۰.    
۳. ↑ سید رضی، محمد٬ نهج البلاغه ت الحسون، ص۴۹۲، خطبه ۱۹۶.    
۴. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۱۹۶، خطبه ۱۹۱.    
۵. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۸۲، خطبه ۱۹۶.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۸۳.    
۷. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۹۲.    
۸. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۹۴.    
۹. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۷، ص۶۴۸.    
۱۰. ↑ هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۲، ص۲۱۰.    
۱۱. ↑ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۰، ص۱۷۷.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «قطن»، ج۲، ص ۸۷۰.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان خطبه 196 نهج البلاغه
جعبه ابزار