قَصْم (مفردات‌قرآن)

قَصْم (به فتح قاف و سکون صاد) از واژگان قرآن کریم به معنای هلاک و در لغت به معنای شکستن است.
این کلمه فقط یک‌بار در قرآن کریم آمده است.

قَصْم: به معنای شکستن است.
«قصم العود: کسره و ابانه» چوب را شکست و از هم جدا کرد.

به مواردی از قَصْم که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

(وَ کَمْ‌ قَصَمْنا مِنْ قَرْیَةٍ کانَتْ ظالِمَةً)
«چه بسا مردمان را که ظالم بودند هلاک کردیم.»

قصم در آیه به معنی هلاک است. «قُصَم» بر وزن صُرَد مردی است که حریف را می‌شکند و مغلوب می‌کند.

امام علی (صلوات‌الله‌علیه) درباره فتنه فرموده‌: «مَنْ أَشْرَفَ لَهَا قَصَمَتْهُ »

این کلمه یک بار بیشتر در قرآن نیامده است.

۱.	↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۱۵.
۲.	↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۷۳.
۳.	↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۶، ص۱۳۹.
۴.	↑ ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۱۲، ص۴۸۵.
۵.	↑ انبیاء/سوره۲۱، آیه۱۱.
۶.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۳۵۷.
۷.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۲۵۵.
۸.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۱۰۵.
۹.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۶۶.
۱۰.	↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۷۳.
۱۱.	↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۳۲۴، خطبه ۱۵۱.
۱۲.	↑ عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ص۵۱، خطبه ۱۴۷.
۱۳.	↑ صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۲۱۰، خطبه ۱۵۱.
۱۴.	↑ انبیاء/سوره۲۱، آیه۱۱.