• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قَصَمْنا (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





قَصَمْنا: (وَ كَمْ قَصَمْنا مِن قَرْيَةٍ كانَتْ ظالِمَةً)
از مادّه «قصم» به معنى «شكستن توأم با شدّت» است و حتّى گاهى به معنى «خرد كردن» آمده است.



به موردی از کاربرد قَصَمْنا در قرآن، اشاره می‌شود:

۱.۱ - قَصَمْنا (آیه ۱۱ سوره انبیاء)

(وَ كَمْ قَصَمْنا مِن قَرْيَةٍ كانَتْ ظالِمَةً وَ أَنشأْنا بَعْدَها قَوْمًا آخَرينَ)
(چه بسيار آبادی‌هاى ستمكارى را كه در هم شكستيم؛ و بعد از آنها قوم ديگرى آفريديم.)

۱.۲ - قَصَمْنا در المیزان و مجمع البیان

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید:
كلمه قصم، در اصل به معناى شكستن است، مى‌گويند: قصم ظهره- پشتش را شكست، ولى به طور كنايه در هلاكت هم استعمال مى‌شود... و معناى آيات اين است كه: (وَ كَمْ قَصَمْنا) چقدر هلاك كرديم من قریة از اهل‌ قريه‌هايى را كه به خود (كانَتْ ظالِمَةً) ستمکار بودند و اسراف و کفر مى‌ورزيدند (وَ أَنْشَأْنا) و بعد از هلاك كردن آنان، ايجاد كرديم‌...

۱.۳ - قَصَمْنا در تفسیر نمونه

آیه مورد بحث به دنبال گفتگوهايى كه درباره مشرکان و کافران لجوج گذشت، سرنوشت آنها را در مقايسه با سرنوشت اقوام پيشين، مشخّص مى‌كند و مى‌گويد: «چه بسيار شهرها و آبادی‌هاى ظالم و ستمگرى را كه در هم شكستيم...» (وَ كَمْ قَصَمْنا مِنْ قَرْيَةٍ كانَتْ ظالِمَةً)
با توجه به اين كه «قصم» به معنى شكستن توأم با شدت است و با توجه به اين كه تكيه روى ظلم و ستمگرى اين اقوام شده، نشان مى‌دهد كه خداوند شديدترين انتقام و مجازات را در مورد اقوام ظالم و ستمگر قائل است.
ضمنا اشاره به اين نكته مى‌كند كه اگر تاريخ گذشتگان را مورد بررسى قرار دهيد، خواهيد دانست كه تهديدهاى پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) شوخى و بى‌حساب نيست، واقعيت تلخى است كه بايد دقيقا به آن بينديشيد.


۱. انبیاء/سوره۲۱، آیه۱۱.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۷۳.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۱۳۹.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۳، ص۴۰۱.    
۵. انبیاء/سوره۲۱، آیه۱۱.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۲۳.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۳۵۷-۳۵۸.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۲۵۵.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۱۰۵.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۶۶.    
۱۱. انبیاء/سوره۲۱، آیه۱۱.    
۱۲. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۳، ص۴۰۱.    



شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «قَصَمْنا»، ج۳، ص۶۹۷.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره انبیاء | لغات قرآن




جعبه ابزار