• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قَسْم (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





قَسْم (به فتح قاف) و قِسمه (به کسر قاف) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای تجزيه و افراز است.
اِستِقسام (به کسر الف و تاء) به معنای طلب قسمت است.
قَسَم (به فتح قاف و سین) به معنای سوگند است.
مواردى از این ماده در نهج‌ البلاغه آمده است.



قَسم به معنای تجزيه و افراز آمده است.
استقسام به معنای طلب قسمت است. كلمه قسمت هم مصدر آمده است و هم به معناى مقسوم است.
قَسَم (مثل شرف) به معنای سوگند است.


به برخی از مواردی که در نهج البلاغه به‌کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - قُسِمَ - خطبه ۲۳ (درباره حسد)

امام (صلوات‌الله‌علیه) در خطبه ۲۳ فرموده است:
«فَإِنَّ الاَْمْرَ يَنْزِلُ مِنَ السَّماءِ إِلَى الاَْرْضِ كَقَطر المَطَرِ إِلَى كُلِّ نَفْس بِمَا قُسِمَ لَهَا مِنْ زِيَادَة أَوْ نُقْصَان»؛
«اگر یکی از شما برای برادرت زیادتی دید در اهل یا مال و یا نفس، این زیادت برای او فتنه و مایه حسد نباشد».

۲.۲ - أُقْسِمُ - نامه ۲۰ (زياد بن ابيه)

قسم: (مثل شرف) سوگند. به زیاد بن ابیه مى‌نويسد:
«وَ إِنِّي أُقْسِمُ بِاللهِ قَسَماً صَادِقاً، لَئِنْ بَلَغَني أَنَّكَ خُنْتَ مِنْ فَيْءِ الْمُسْلِمِينَ شَيْئاً ... لاََشُدَّنَّ عَلَيْكَ شَدَّةً تَدَعُكَ قَلِيلَ الْوَفْرِ»؛
«به خدا قسم اگر بدانم به چيزى از فی‌ء ما مسلمانان خیانت كرده‌اى چنان بر تو سخت مى‌گيرم كه چيزى در دستت نماند».
مواردى از این ماده در نهج البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۸۶۱.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۶، ص۱۳۷.    
۳. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۴، ص۳۳۷.    
۴. سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۶۹، خطبه ۲۳.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۵۶، خطبه ۲۳.    
۶. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۶۴، خطبه ۲۳.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۶۷.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۴.    
۹. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۶.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۲، ص۴۴.    
۱۱. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۳، ص۳۲۱.    
۱۲. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱، ص۳۱۲.    
۱۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغه ت الحسون، ص۶۰۵، نامه ۲۰.    
۱۴. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الإستقامة،ج۳، ص۲۲، نامه ۲۰.    
۱۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۷۷، نامه ۲۰.    
۱۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۵۸۹.    
۱۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۶۸۶.    
۱۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۶۸۶.    
۱۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۹، ص۲۴۸.    
۲۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۸، ص۳۳۰.    
۲۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۵، ص۱۳۸.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «قسم»، ج۲، ص۸۶۱.    






جعبه ابزار