• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قواریر (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





قواریر: (مُّمَرَّدٌ مِّنْ قَوارِیرَ)
«قواریر» جمع‌ «قاروره» به معنای ظرف بلورین و شیشه‌ای است.



ترجمه و تفاسیر مرتبط با قواریر:

۱.۱ - آیه۱۵ سوره انسان

(وَ یُطَافُ عَلَیْهِم بِآنِیَةٍ مِّن فِضَّةٍ وَ اَکْوَابٍ کَانَتْ قَوَارِیرَا) (و در گرداگرد آن‌ها ظرف‌هایی سیمین و قدح‌هایی بلورین می‌گردانند، پر از بهترین غذاها و نوشیدنی‌ها.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: (قَوارِیرَا مِنْ فِضَّةٍ قَدَّرُوها تَقْدِیراً) کلمه قواریر در این آیه بدل است از قواریر در آیه قبلی و بعضی‌ گفته‌اند: منظور از نقره‌ای بودن قواریر تشبیه ظرف‌های بهشتی است که از نظر صفا و زیبایی مانند ظرف نقره است نه اینکه حقیقتا از جنس نقره باشد. بعضی‌ هم احتمال داده‌اند که کلمه‌ای در آیه حذف شده باشد و تقدیر آن قواریر من صفاء الفضه باشد. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )

۱.۲ - آیه۴۴ سوره نمل

(قِیلَ لَهَا ادْخُلِی الصَّرْحَ فَلَمَّا رَاَتْهُ حَسِبَتْهُ لُجَّةً وَ کَشَفَتْ عَن سَاقَیْهَا قَالَ اِنَّهُ صَرْحٌ مُّمَرَّدٌ مِّن قَوَارِیرَ قَالَتْ رَبِّ اِنِّی ظَلَمْتُ نَفْسِی وَ اَسْلَمْتُ مَعَ سُلَیْمَانَ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ) (به او گفته شد: «داخل قصر شو! » هنگامی که نظر به آن افکند، پنداشت نهر آبی است و ساق پاهای خود را برهنه کرد تا از آب بگذرد؛ امّا سلیمان گفت: «این آب نیست، بلکه قصری است از بلور شفاف.» ملکه سبا گفت: «پروردگارا! من به خود ستم کردم و اینک با سلیمان به خداوندی که پروردگار جهانیان است اسلام آوردم.» )
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: کلمه قواریر به معنای شیشه است. (قالَ اِنَّهُ صَرْحٌ مُمَرَّدٌ مِنْ قَوارِیرَ) گوینده این سخن سلیمان است که به آن زن می‌گوید: این صرح، لجه نیست بلکه صرحی است که از شیشه ساخته شده است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. انسان/سوره۷۶، آیه۱۵.    
۲. نمل/سوره۲۷، آیه۴۴.    
۳. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۶۶۳.    
۴. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۴۵۵.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۵، ص۳۶۶.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۵، ص۵۱۰.    
۷. انسان/سوره۷۶، آیه۱۵.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۷۹.    
۹. آلوسی، شهاب‌الدین، تفسیر روح المعانی، ج۲۹، ص۱۵۹.    
۱۰. زمخشری، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، ج۴، ص۶۷۱.    
۱۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۲۰۷.    
۱۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۱۲۹.    
۱۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۱۷۴.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۶۲۱.    
۱۵. نمل/سوره۲۷، آیه۴۴.    
۱۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۸۰.    
۱۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۵۲۲.    
۱۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۳۶۶.    
۱۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۱۱۸.    
۲۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۵۱.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «قواریر»، ص۴۴۷.    






جعبه ابزار