قهوه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قهوه در کتب لغت در دو معنا به کار رفته است. معنای اول نوعی نوشیدنیِ به دست آمده از دم کردن دانه‌های قهوه، که در این معنا بر دانۀ قهوه‌ای رنگ معطر و نیز گیاه این دانه که درختی همیشه سبز با برگ‌های پهن است، اطلاق می‌شود. معنای دوم قهوه،
شراب است، زیرا در برخی کتب لغت از جمله نام‌های شراب قهوه برشمرده شده است.
از آن به مناسبت در باب‌های
صلات و
اطعمه و اشربه نام برده‌اند.
در میان مباحث فقهی برای واژه قهوه مواردی تطبیق شده است.
در صحّت
سجده بر چای، قهوه و گیاهان دارویی اختلاف است.
قهوه
حلال و نوشیدن آن
جایز است. برخی قائل به
حرمت نوشیدن قهوه شده و در این حکم به بعضی
روایات که از نوشیدن قهوه نکوهش شده استناد کرده‌اند. برخی گفته‌اند: مراد از قهوۀ نکوهش شده شراب است، زیرا در برخی کتب لغت از جمله نام‌های شراب، قهوه برشمرده شده است.
•
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (علیهم‌السلام)، ج۶، ص۷۰۲.
