• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قفل (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: أَقْفال (لغات‌قرآن).


قُفْل (به ضم قاف و سکون فاء)، از واژگان قرآن کریم کنایه از عدم تدبّر و تفکر بوده و در قرآن به صورت جمع آمده است.



قُفْل مفرد اقفال است.


(اَ فَلا یَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ اَمْ عَلی‌ قُلُوبٍ‌ اَقْفالُها) (آيا آنها در قرآن تدبّر نمى‌كنند، يا بر دل‌هايشان قفل‌هايى نهاده شده است؟!)
قفل زدن بر قلب، کنایه از عدم تدبّر و تفکر است. در مجمع البیان فرموده: این آیه ردّ بر کسانی است که گویند قرآن را جز با روایات نمی‌شود تفسیر کرد. (زیرا که خود قرآن امر به تدبّر در آن می‌کند.)


این کلمه فقط یک بار در قرآن مجید یافته است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۲۳.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۶۷۹.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۴۵۳.    
۴. محمد/سوره۴۷، آیه۲۴.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۰۹.    
۶. شیخ طبرسی، مجمع البیان، ج۹، ص۱۷۴.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «قفل»، ج۶، ص۲۳.    






جعبه ابزار