قضیه ملفوظه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

قضیه ملفوظه، به‌معنای قضیه تلفّظ شده است.

---

قضیه ملفوظه قضیه‌ای است که در لفظ و گفتار تلفظ می‌شود، مانند قضایایی که خطیب بیان می‌کند. به بیان دیگر: قضیه ملفوظه، قضیه‌ای است که انسان در ذهن خود ترتیب داده و در خارج ابراز می‌کند، به خلاف قضیه معقوله که انسان در ذهن خود ترتیب داده و در خارج ابراز نکرده است.
اطلاق قضیه بر ملفوظه و معقوله یا از باب اشتراک است یا حقیقت و مجاز. محشّی شرح شمسیه دومی را ترجیح می‌دهد زیرا آنچه معتبر است، قضیه معقوله است و اعتبار قضیه ملفوظه به خاطر دلالت آن بر قضیه معقوله است. بنابراین اطلاق قضیه بر ملفوظه از باب تسمیه اسم دال به اسم مدلول است.

---

در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است:

• تفتازانی، عبدالله بن شهاب‌الدين، الحاشیة علی تهذیب المنطق.
• قطب‌الدین رازی، محمد بن‌ محمد، تحریر القواعد المنطقیه فی شرح رسالة الشمسیه.
• مشکوةالدینی، عبدالمحسن، منطق نوین مشتمل بر اللمعات المشرقیه فی الفنون المنطقیه.    

---