ابوعبدالله حسین بن ابیالقاسم بن حسین، ملقب به قضیبالبان، از صوفیان سده ششم هجری، بوده است. قبر وی در شهر موصل در کشور عراق واقع شده است. به گفته ابنمستوفی، حسین بن ابیالقاسم بن حسین، کنیهاش ابوعبدالله و ملقب به «قضیبالبان» و از اهالی موصل و از صوفیان سده ششم هجری، بوده است، اما بیشتر منابع تاریخی متقدم، اطلاعات زیادی را درباره وی، بیان نکردهاند، تعدادی از منابع متاخر، او را از سادات حسینی، به شمار آورده و نسب وی را به امام زینالعابدین (علیهالسّلام) رسانیدهاند. [۲]
عامری، ثامر عبدالحسن، المراقد والمزارات فی العراق، ص۳۲۴.
با این حال، در منابع تاریخی قدیمیتر، هیچ سخنی از سیادت وی، در میان نیست و به نظر میرسد همانند تعدادی از دیگر صوفیان معاصر وی، مانند عبدالقادر گیلانی و احمد رفاعی، نسب سیادت وی، ساختگی باشد. همچنین برای وی، کراماتی را نقل کردهاند که تعدادی از این کرامات، با عقل و منطق بشری سازگار نیست و نمیتوان به راحتی، آنها را باور کرد. حتی ابنمستوفی نیز که نزدیک به عصر وی بوده، کرامات وی را که بر زبان مردم جاری بوده، مخالف با عقل و شرع دانسته است. در بیان دیگر ویژگیهای شخصیتی وی نیز نوشته است که او به رعایت طهارت، تقید نداشت و بدن و لباس وی، آلوده به نجاست بود. تاریخ وفات قضیبالبان را حدود سال ۵۷۰ ه. ق، ذکر کردهاند. قبر وی از همان زمان، در موصل، زیارتگاه بوده است. زیارتگاههای عراق، محمدمهدی فقیه بحرالعلوم، برگرفته از مقاله «زیارتگاه قضیبالبان موصلی»، ج۲، ص۳۹۲. |