• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قصور زمان

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



قصور زمان، تنگی وقت در بیان مقصود؛ یکی از اسباب ایجاز حذف را می‌گویند.



قصور زمان، یکی از اسباب ایجاز حذف است؛ به این معنا که زمان کوتاه باشد و وافی به طولانی کردن سخن نباشد؛ به طوری که اگر گوینده مشغول بیان محذوف شود، امر مهمی فوت خواهد شد.


این همان فایده باب تحذیر و اغرا است که هر دو در مثال ذیل جمع شده‌اند: (ناقة الله وسقیاها). که در تقدیر چنین است: «ذروا ناقة الله فلا تقربوها و الزموا سقیاها».
[۴] معرفت، محمد هادی، ۱۳۰۹ -۱۳۸۵، التمهید فی علوم القرآن، ج۵، ص۳۸۸.
[۵] کمالی دزفولی، علی، ۱۲۹۲ -، قرآن ثقل اکبر، ص۲۴۰.



۱. شمس/سوره۹۱، آیه۱۳.    
۲. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۳، ص۱۹۰.    
۳. زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۳، ص۱۰۵.    
۴. معرفت، محمد هادی، ۱۳۰۹ -۱۳۸۵، التمهید فی علوم القرآن، ج۵، ص۳۸۸.
۵. کمالی دزفولی، علی، ۱۲۹۲ -، قرآن ثقل اکبر، ص۲۴۰.



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «قصور زمان».    



جعبه ابزار