علامه طباطبایی رحمة‌الله‌علیه از مجموع گفته‌های تورات استفاده می‌کند یاجوجوماجوج، گروه یا گروه‌های بزرگ و مردمانی جنگجو و غارتگر بودند که در دوردست‌ترین نقطه شمالآسیا می‌زیستند. عبدالرؤوف مصری معتقد است یاجوجوماجوج قبایلی از « مغول » و ساکن در آن طرف دیوار چین بودند و چینی‌ها آنان را رعیت متمرد می‌نامیدند و پادشاهان چین با آن‌ها پیوسته در حال جنگو گریز بودند. در سال ۲۳۵ پیش از میلاد، نخستین امپراتور چین تدابیری اندیشید که از جمله آن‌ها ایجاد سد چین بود و در سال ۲۲۵ قبل از میلاد دیوار چین به طول ۱۵۰۰ میل از کانسو تا خلیج سونح امتداد یافت. آتیلا که در اوایل قرون وسطی به اروپا هجوم آورد وچنگیزخان که تمام ممالک شرق را دستخوش وحشت کرد، از این قبیله بودند. همچنین ایشان و علائلی، یاجوجوماجوج مسطور در آیه ۹۶ سوره انبیاء را علم برای قبیله خاصی نمی‌دانند.
قصهیاجوجوماجوج در کتاب حزقیال (باب‌های ۳۸ - ۳۹) با عنوان «یاجوجوماجوج» موجود است و چند فقره از Aggadah درباره جنگ یاجوجوماجوج سخن می‌گوید که علامت ظهور دوران مسیح است.
برخی گفته‌اند یاجوجوماجوج همان اقوام بدوی بودند که آن‌ها را « تاتار » نامیده‌اند. حدود ششصد سال پیش از میلاد، یک دسته از آنان در سواحل دریای سیاه پراکنده شده، هنگام پایین آمدن از دامنه کوه‌های قفقاز ، به آسیای غربی هجوم بردند. این نقطه، آن روز « مغولستان » نامیده می‌شد. ذوالقرنین برای جلوگیری از تاخت و تاز آن‌ها، سدی میان دو کوه ساخت.
