از مهم‌ترین قصه‌های قرآن، قصه‌های پیامبران الهی است که شامل بیان دعوت اقوام توسط انبیا ، معجزات آنان، موضع مخالفان آن‌ها و سرانجام مؤمنان و کافران است.
در بیان قصص انبیاء و اولیاء و حکما و... فوائد بی شماری می‌باشد و این که بعضا مکررا تکرار شده‌اند، تاکید بر این نکته است که این کتاب قصه و تاریخ نیست؛ بلکه کتاب سلوک الی الله و توحید و معارف می‌باشد و مقصود از بیان و تکرار این است که شاید در مردم تاثیر کند و موجب ازدیاد تقوا شود. و باید توجه نمود که دعوت و موعظه بی تکرار و تفنن از بلاغت خارج و در نفوس بی تاثیر می‌باشد. ولی در قرآن این قضایا به طوری شیرین بیان شده و تکرار آن‌ها بگونه‌ای است که موجب کسالت خواننده نشود و در هر تکرار جزئیاتی نو و جدید بیان شده است.
