• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قشر (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: تقشیر.


قِشر (به کسر قاف) و تَقشیر (به فتح تاء) از واژگان نهج البلاغه به معنای کندن پوست است.
این ماده فقط یک بار در نهج‌ البلاغه آمده است.



قِشر و تَقشیر (بر وزن عقل) به معنای کندن پوست آمده است.


به برخی از مواردی که در نهج البلاغه به‌کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - خطبه ۳۳

امام (صلوات‌الله‌علیه) در شعری که شاهد آورده فرموده است: «أَدَمْتَ لَعَمْرِی شُرْبَکَ الْمَحْضَ صَابِحاً» «به جان‌ خودم قسم كه ادامه دادى به نوشيدن شیر خالص صبح كنان» (شرح‌های خطبه: )


این ماده فقط یک بار در نهج البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۸۶۲.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۳، ص۴۵۸.    
۳. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۷۷، خطبه ۳۳.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۹۱، خطبه ۳۳.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۲، ص۳۱۰.    
۶. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۶۷.    
۷. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۲، ص۱۸۵.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «قشر»، ج۲، ص۸۶۲.    






جعبه ابزار