قرینه عقلی به معنای قرینهای است که از راه عقل به دست میآید، مانند حکم عقل به قبحتکلیف ناتوان که قرینه بر اختصاص حکم شارع به غیر ناتوان یا بر معذور بودن ناتوان خواهد بود. قرینه عقلی، همچون قرینۀ لفظی در موارد حجّیت عقل مراد از خطابات شارع را مشخص میکند.