• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قربانی (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



از عناوین و موضوعات مطرح شده در آیات قرآن، «قربانی» است.



قربانى در عربى به معناى اضحيه است‌
[۱] المعجم الفارسى الكبير، ج ۳، ص ۲۰۸۵ «قربانى».
و در اصطلاح فقه به معناى حيوانى است كه در روز عید قربان تا روز دوازدهم يا سيزدهم به صورت مستحبّى ذبح يا نحر مى‌شود. برخى قيد تبرّعى را در معناى اضحيه ذكر كرده‌اند براى اينكه قربانى واجب را شامل نشود. قربانى در معادل «هدى» به معناى حيوانى است كه جهت قربانى حج ذبح يا نحر مى‌شود.
مقصود از قربانى در اين عنوان گستره عامّ آن نسبت به معانى گذشته است و آیاتی معرفی می‌شوند که در آن‌ها از واژه‌هاى «بُدن»، «بهيمة الانعام»، «قلائد»، «منسك»، «هدى»، «نحر» و ... استفاده شده است.


اخلاص در قربانی (قرآن)، ارزش قربانی (قرآن)، تشریع قربانی (قرآن)، تقلید در قربانی (قرآن)، ذبح قربانی (قرآن)، ذکر خدا هنگام قربانی (قرآن)، سوختن قربانی (قرآن)، شرک در قربانی (قرآن)، قبولی قربانی (قرآن)، قربانی ابراهیم (قرآن)، قربانی انعام (قرآن)، قربانی برای انصاب (قرآن)، قربانی برای بت‌ها (قرآن)، قربانی برای حلق اضطراری (قرآن)، قربانی برای غیر خدا (قرآن)، قربانی بنی‌اسرائیل (قرآن)، قربانی پسران آدم (قرآن)، قربانی در تاریخ (قرآن)، قربانی در حج (قرآن)، قربانی در عمره (قرآن)، قربانی شدن اسماعیل (قرآن)، قربانی صید در حال احرام (قرآن)، قربانی فرزند (قرآن)، قربانی فرزندان آدم (قرآن)، قربانی قابیل (قرآن)، قربانی محمد (قرآن)، قربانی هابیل (قرآن)، مکان قربانی (قرآن)، منازعه درباره قربانی (قرآن).


۱. المعجم الفارسى الكبير، ج ۳، ص ۲۰۸۵ «قربانى».
۲. بحرانی، یوسف بن احمد، الحدائق الناضرة فی أحکام العترة الطاهرة، ج ۱۷، ص ۱۹۹.    
۳. نجفی جواهری، محمد حسن، جواهر الکلام، ج ۱۹، ص ۲۱۹.    
۴. انصاری، محمدعلی، الموسوعة الفقهیّة المیسّره، ج ۳، ص ۴۲۰.    



مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲۳، ص۲۰۹، برگرفته از مقاله «قربانی».    


رده‌های این صفحه : قربانی | موضوعات قرآنی




جعبه ابزار