در یک کاربرد، قرائت‌هایی که جامع ارکان سه گانه صحت قرائتند؛ اما در سطحی نیستند که بتوان یقین کرد به معصومان علیه‌السّلام ختم می‌شوند «قرائات آحاد» نامیده می‌شوند.
در کاربرد دیگر، جلال الدین سیوطی می‌گوید: قاضی جلال الدین بلقینی معتقد است قرائت به متواتر، آحاد و شاذ تقسیم می‌شود؛ «متواتر» همان قرائت قرای سبعه و «آحاد» قرائت‌های سه گانه متمم قرائات سبعه است که به ضمیمه قرائات سبعه، قرائات عشر را تشکیل می‌دهد.
