قرآن (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قرآن: (وَ قُرْآنَ الْفَجْرِ) «قرآن» به معنای چیزی است که قرائت می‌شود و «قرآن فجر» روی هم رفته، اشاره به نماز فجر است.
(أَقِمِ الصَّلاَةَ لِدُلُوكِ الشَّمْسِ إِلَى غَسَقِ اللَّيْلِ وَ قُرْآنَ الْفَجْرِ إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ كَانَ مَشْهُودًا) (
نماز را از زوال خورشيد (ظهر) تا نهايت تاريكى شب (نيمه شب) برپادار و همچنين قرآن فجر (نماز صبح) را؛ چرا كه قرآن فجر، مشهود فرشتگان شب و روز است.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید:
(قُرْآنَ الْفَجْرِ) عطف است بر كلمه
(الصلاة) كه تقديرش چنين مى‌شود: و اقم قرآن الفجر كه مراد از آن نماز صبح است و چون مشتمل بر قرائت قرآن است آن را قرآن صبح خوانده، چون روايات همه متفقند بر اينكه مراد از
(قُرْآنَ الْفَجْرِ) همان نماز صبح است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «قرآن»، ص۴۳۶.
