• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قتل صبر

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



قتل صبر در اصطلاحات فقه نظامی به معنی کشتن با شکنجه کسی در حال دستگیری و حبس است که نتواند به هیچ‌وجه از خود دفاع کند.



این کلمه در لغت به معنی کشتن کسی در حال دستگیری و حبس است که نتواند به هیچ‌وجه از خود دفاع کند، کشتن با شکنجه.


در اصطلاح نیز به همان معنای لغوی آمده است.


امام صادق (علیه‌السّلام) فرمود: «لَمْ‌یَقْتُلْ رَسُولُ اللَّه صَبْراً قَطُّ غَیْرَ رَجُلٍ واحِدِ، عُقْبَةُ ابْنِ‌ابْی‌ مُعیط...؛ رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) کسی را به کشتن (قتل صبر) نکشت، مگر یک نفر را به نام عقبة بن ابی‌معیط


امام سجاد (علیه‌السّلام) در خطبه‌ای که برای مردم کوفه بیان داشت، فرمود: «... انَا بْنُ مَنْ قُتِلَ صَبْراً، وَ کَفی بِذلِکَ فَخْراً؛ من فرزند همان کسی «امام حسین (علیه‌السّلام)» هستم که او را به قتل صبر کشتند، و این برای ما موجب افتخار است.»


۱. کراع النمل، علی بن حسن، المنجد، ص۲۴۶، ماده صبر.    
۲. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البرین، ج۲، ص۵۸۰، کلمه صبر.    
۳. حر عاملی، محمد بن حسن، وسایل‌الشیعه، ج۱۵، ص۱۴۸، مؤسسه آل البیت علیهم السلام لإحیاء التراث.    
۴. مقرم، سید عبدالرزاق، مقتل الحسین، ص۳۱۷.    



جمعی از نویسندگان، پژوهشکده تحقیقات اسلامی، اصطلاحات نظامی در فقه اسلامی، ص۱۰۱.    


رده‌های این صفحه : اصطلاحات فقهی | اصطلاحات نظامی | قتل




جعبه ابزار