جمع «قال» از مادّه «قلی» (بر وزن حَلْق و بر وزن شرک) به معنای عداوت شدیدی است که در اعماق دل و جان انسان اثر می‌گذارد و این تعبیر شدت نفرت لوط را نسبت به اعمال آن‌ها روشن می‌سازد.
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: کلمه قالی به معنای مبغض و دشمن است و مقابله تهدید قوم که گفتند: تو را تبعید می‌کنیم به مثل چنین کلامی که من دشمن عمل شمایم و اینکه اصلا متعرض جواب از تهدید ایشان نشد.
