قالِب (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قالِب (به کسر لام) از
واژگان نهج البلاغه ظرفی است که
فلز گداخته یا چیزی دیگر را در آن می‌ریزند تا به شکل آن درآید.
دو مورد از این ماده در
نهج البلاغه آمده است.
قالِب ظرفی است که فلز گداخته یا چیزی دیگر را در آن می‌ریزند تا به شکل آن درآید.
به برخی از مواردی که در
نهج البلاغه به‌کار رفته است، اشاره می‌شود:
امام علی (علیه‌السلام) درباره پرندگان فرموده است:
«فَمِنْهَا مَغْمُوسٌ فِي قَالَبِ لَوْن لاَ يَشُوبُهُ غَيْرُ لَوْنِ مَا غُمِسَ فِيه.» یعنی برخی از آن پرندگان ریخته شده در قالب رنگ بخصوصی که رنگ دیگری به آن آمیخته نیست.
(شرح‌های خطبه:
)
خطاب به
دنیا فرموده است:
«وَ اَللَّهِ لَوْ كُنْتِ شَخْصاً مَرْئِيّاً وَ قَالَباً حِسِّيّاً لَأَقَمْتُ عَلَيْكِ حُدُودَ اَللَّهِ فِي عِبَاد غَرَرْتِهِمْ بِالاَْمَانِي» «ای دنیا اگر
انسان دیدنی و قالب محسوس بودی،
حدود خدا را بر تو جاری می‌کردم درباره بندگانی که آنها را با آرزوهای کاذب فریفته‌ای.»
(شرح‌های خطبه:
)
این ماده دو بار در
نهج البلاغه آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «#»، ج۲، ص۸۷۴.
