• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قاعده کُلُّ ما فِی الإنسان إثنان فَفیهِما الدّیة

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: دیه.


قاعدۀ کُلُّ ما فِی الانسان اثنان فَفیهِما الدّیة از قواعد فقهی به معنای این است که هر عضوی که در انسان جفت است، در مجموع آن دیه کامل ثابت است.
قاعدۀ فوق برگرفته از روایتی است که به این مضمون وارد شده است.
به آن در باب دیات استناد کرده‌اند.



بعضی اعضای بدن انسان جفت است، مانند چشم، دست، پا و گوش.
در از بین بردن هر دو، دیۀ کامل و در یکی، نصف دیه ثابت است.
در از بین بردن منافع این‌گونه اعضا، همچون دیدن و شنیدن نیز قاعدۀ یاد شده جاری است، بنابراین، در جنایت بر چشم و گوش اگر هر دو نابینا یا ناشنوا شوند، دیۀ کامل و اگر یکی نبیند یا نشنود، نصف دیه ثابت است. مشهور، حکم یاد شده را در پلک‌ها نیز جاری دانسته‌اند، هرچند برخی در آن اشکال کرده‌اند.


بر حجّیت و اعتبار قاعده به روایات وارد شده به همین مضمون استناد کرده‌اند.


۱. حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج۲۹، ص۲۸۳-۲۸۸.    
۲. سبزواری، سیدعبدالاعلی، مهذب الاحکام، ج۲۹، ص۲۰۷.    
۳. نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۴۳، ص۱۸۱.    
۴. نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۴۳، ص۲۰۵.    
۵. سبزواری، سیدعبدالاعلی، مهذب الاحکام، ج۲۹، ص۲۵۸.    
۶. خوئی، سیدابوالقاسم، مبانی تکملة المنهاج، ج۲، ص۲۷۳.    
۷. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۷، ص۳۱۱-۳۱۶.    
۸. شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ج۱۰، ص۲۵۸.    
۹. سبزواری، سیدعبدالاعلی، مهذب الاحکام، ج۲۹، ص۱۷۵.    



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (علیهم‌السلام)، ج۶، ص۳۳۳.    


رده‌های این صفحه : دیات | قواعد فقهی




جعبه ابزار