قاعده شک در محل

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

قاعدۀ شک در محل از قواعد فقهی به معنای اینکه اگر نمازگزار در جزئی از اجزای نماز شک کرد و هنوز از محل آن نگذشته باشد، باید جزء مشکوک را به آورد.
از آن در باب صلات سخن گفته‌اند.

---

چنانچه در جزئی از اجزای نماز، همچون تکبیرة الاحرام، قرائت، رکوع و یا سجود، پیش از دخول در جزء بعدی شک شود و محل آن نگذشته باشد، - که از آن به شک در محل تعبیر می‌کنند - جزء مشکوک به جا آورده می‌شود، برخلاف صورتی که محل آن جزء، گذشته و یا عمل به پایان رسیده باشد که صورت نخست، مجرای قاعده تجاوز و صورت دوم، مجرای قاعده فراغ می‌باشد و در هر دو صورت به شک - که شک بعد از محل است - اعتنا نمی‌شود.

---