• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قاعده تلازم ملک و ضمان

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: ملکیت، ضمان.


قاعدۀ تلازم ملک و ضمان از قواعد فقهی به معنای اینکه اگر مالی از مالک از بین برود، از جیب مالک رفته نه از کسی دیگر و ضمان بر عهده مالک است.



مقصود از ضمان در عنوان قاعده، از جیب مالک رفتن است، نه ضمان غرامت و جبران خسارت، زیرا معنا ندارد صاحب مال در ازای تلف مالش به خودش خسارت بپردازد. بر این اساس، مفاد قاعده چنین می‌شود: لازمۀ مالک چیزی بودن آن است که اگر آن چیز از بین رفت از جیب مالک رفته باشد نه کسی دیگر، چنان‌که داشتن چنین ضمانتی در مقابل آن شیء، نشانۀ مالکیت ضامن نسبت به آن است.


۱. انصاری، مرتضی، کتاب المکاسب، ج۶، ص۱۷۰-۱۷۳.    
۲. غروی اصفهانی، محمدحسین، حاشیة کتاب المکاسب، ج۵، ص۳۰۸-۳۰۹.    
۳. نجفی خوانساری، موسی، منیة الطالب، ج۳، ص۳۲۸.    



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (علیهم‌السلام)، ج۶، ص۱۷۸.    


رده‌های این صفحه : ضمان | قواعد فقهی | ملکیت




جعبه ابزار