• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قاعده الواحد (اصول)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


قاعده الواحد، صدور معلول واحد از علت واحد از همه جهات است.


قاعده الواحد، از قواعد فلسفی بوده و به این معنا است که اگر علتی از همه جهات واحد و بسیط باشد، تنها یک معلول از آن صادر می‌شود؛ به بیان دیگر، از موجود واحد، غیر از واحد، صادر نمی‌شود؛ از این رو، فلاسفه برای توجیه این قاعده در باب خلقت عالم با وجود تکثراتی که در آن وجود دارد، به راه‌هایی متوسل شده‌اند.

این قاعده، به طور مسامحی در اصول فقه مطرح و در مواردی مانند بحث صحیح و اعم و واجب تخییری به آن استدلال شده است.
[۱] فرهنگ معارف اسلامی، سجادی، جعفر،ج۳، ص۴۸۹.
[۲] دروس فی علم الاصول، صدر، محمد باقر، ج۲، ص۲۵۰.    
[۳] تهذیب الاصول، خمینی، روح الله، ج۱، ص۱۸.    
[۴] تحریرات فی الاصول، خمینی، مصطفی، ج۲، ص۳۷۶.


۱. ↑ فرهنگ معارف اسلامی، سجادی، جعفر،ج۳، ص۴۸۹.
۲. ↑ دروس فی علم الاصول، صدر، محمد باقر، ج۲، ص۲۵۰.    
۳. ↑ تهذیب الاصول، خمینی، روح الله، ج۱، ص۱۸.    
۴. ↑ تحریرات فی الاصول، خمینی، مصطفی، ج۲، ص۳۷۶.


فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۱۲، برگرفته از مقاله «قاعده الواحد».    



جعبه ابزار