• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قاعده اشتراک (احکام)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



قاعده اشتراک (احکام)، اشتراک عالم و جاهل در تعلق تکالیف شرعی است.



قاعده اشتراک (احکام)، به معنای اشتراک تمامی مکلفان در مسئولیت داشتن نسبت به احکام شرعی است، چه عالم به احکام باشند و چه جاهل به آن.


عالمان شیعه اجماع دارند که خداوند در واقع و لوح محفوظ، احکام را بر اساس مصالح و مفاسد جعل نموده است و هر انسانی که به سن تکلیف برسد و دارای رشد عقلی، بلوغ و قدرت باشد، نسبت به آنها مکلف است، چه عالم به آن باشد و چه جاهل، چه مسلمان باشد و چه کافر؛ به بیان دیگر، علم به احکام، شرط توجه تکلیف به مکلف و مورد خطاب قرار گرفتن وی نیست، هر چند شرط تنجّز و فعلیت تکلیف است.


در مقابل، اشاعره احکام خداوند را مختص عالم به آنها دانسته و معتقدند شخص غیر عالم در عالم واقع نیز مکلف نیست.
[۲] مقالات اصولی، موسوی بجنوردی، محمد، ص۷۱.
[۳] شرح اصول فقه، محمدی، علی، ج۲، ص۱۰۶.
[۶] سیری کامل در اصول فقه، فاضل لنکرانی، محمد، ج۸، ص (۳۸۸-۳۲۷).
[۷] کفایة الاصول، فاضل لنکرانی، محمد، ج۳، ص۴۶۳.



۱. اصول الفقه، مظفر، محمد رضا، ج۲، ص۳۵.    
۲. مقالات اصولی، موسوی بجنوردی، محمد، ص۷۱.
۳. شرح اصول فقه، محمدی، علی، ج۲، ص۱۰۶.
۴. فوائد الاصول، نائینی، محمد حسین، ج۲، ۱، ص۵۴۹.    
۵. مصباح الاصول، خویی، ابوالقاسم، ج۲، ص۲۵۷.    
۶. سیری کامل در اصول فقه، فاضل لنکرانی، محمد، ج۸، ص (۳۸۸-۳۲۷).
۷. کفایة الاصول، فاضل لنکرانی، محمد، ج۳، ص۴۶۳.



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۱۱، برگرفته از مقاله «قاعده اشتراک».    

رده‌های این صفحه : قواعد فقهی




جعبه ابزار