قاعده استحاله تأثیر معدوم در موجود (مقاله‌دوم)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

قاعده استحاله تاثیر معدوم در موجود، منشا اثر نبودن عدم و امر عدمی است.

---

قاعده استحاله تاثیر معدوم در موجود، قاعده‌ای فلسفی است و بیان می‌کند که هر اثری در جهان هستی مربوط به «وجود» بوده و «عدم» چیزی نیست که منشا اثر باشد. بنابراین، چیزی که موجود نشده محال است اثر داشته باشد.

---

این قاعده در اصول فقه در موارد مختلفی مطرح شده است، از جمله در بحث «واجب معلق» و «مقدمه متاخر».

---

در این مورد، شعر معروفی وجود دارد:
ذات نایافته از هستی بخش کی تواند که شود هستی بخش
کهنه ابری که بود ز آب تهی ناید از وی صفت آب دهی

---