قاصِد (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قاصِد: (وَ سَفَراً قاصِداً) «قاصِد» از مادّه
«قَصْد» به معنای سهل و آسان است؛ زیرا در اصل از مادّه «قَصْد» است و مردم عادی قصد خود را متوجّه مسائل آسان می‌کنند.
(لَوْ کَانَ عَرَضًا قَرِیبًا وَ سَفَرًا قَاصِدًا لاَّتَّبَعُوکَ وَ لَکِن بَعُدَتْ عَلَیْهِمُ الشُّقَّةُ وَ سَیَحْلِفُونَ بِاللّهِ لَوِ اسْتَطَعْنَا لَخَرَجْنَا مَعَکُمْ یُهْلِکُونَ اَنفُسَهُمْ وَ اللّهُ یَعْلَمُ اِنَّهُمْ لَکَاذِبُونَ) (امّا گروهی از آن‌ها، چنانند که اگر غنایمی نزدیک و در دسترس و سفری آسان باشد، به طمع
دنیا از تو پیروی می‌کنند؛ ولی اکنون که برای میدان
تبوک، راه بر آن‌ها دور و پر مشقّت است، سر باز می‌زنند و به
خدا سوگند یاد می‌کنند که: اگر توانایی داشتیم، همراه شما حرکت می‌کردیم. آن‌ها با این اعمال و این دروغ‌ها، در واقع خود را هلاک می‌کنند و خداوند می‌داند آن‌ها دروغگو هستند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: منظور از این که سفر قاصد باشد با در نظر گرفتن این که کلمه قصد به معنای وسط و میانه است این است که خیلی دور و طولانی نباشد، بلکه برای مسافر آسان و نزدیک باشد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «قاصِد»، ص۴۳۲.
