فِنْد (مفرداتنهجالبلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
منبع:
فِنْد (مفردات نهج البلاغه (جلد ۲))
مقالات مرتبط:
فند (مفردات
قرآن
)
،
تُفَنِّدُون
(
لغات
قرآن
)
.
فِنْد
(به كسر فاء و سکون نون) از
واژگان نهج البلاغه
به معنای كوه بزرگ است.
این واژه فقط يک بار در «
نهج البلاغه
» آمده است.
فهرست مندرجات
۱ - معنای فِنْد
۲ - کاربردها
۲.۱ - حکمت ۴۳۳
۳ - تعداد کاربردها
۴ - پانویس
۵ - منبع
۱ - معنای فِنْد
[
ویرایش
]
فِنْد
[۱]
قرشی بنایی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۸۳۰.
[۲]
شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۴، ص۲۰۴.
به معنای كوه بزرگ است.
۲ - کاربردها
[
ویرایش
]
به برخی از مواردی که در نهج البلاغه بهکار رفته است، اشاره میشود:
۲.۱ - حکمت ۴۳۳
امیرالمومنین (علیهالسلام)
چون خبر شهادت
مالک اشتر
را شنيد فرمودند:
«مَالِکٌ وَ مَا مَالِکٌ وَ اللَّهِ لَوْ کَانَ جَبَلاً لَکَانَ فِنْداً وَ لَوْ کَانَ حَجَراً لَکَانَ صَلْداً لاَ یَرْتَقِیهِ الْحَافِرُ وَ لاَ یُوفِی عَلَیْهِ الطَّائِرُ.»
[۳]
سید رضی، محمد، نهج البلاغة، ت الحسون، ص۸۸۶، حکمت۴۳۳.
[۴]
عبده، محمد، نهج البلاغة، ط مطبعة، ج۳، ص۲۵۹، حکمت۴۴۳.
[۵]
صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۵۵۴، حکمت۴۴۳.
«مالك مالك چه بود به
خدا
اگر كوه بود كوه بزرگى بود و از سنگى بود سنگ خارائى بود، سمّ هيچ ستورى به آن كوه نرسد، و هيچ پرندهاى بر فراز آن بلند نشود»
[۶]
شرح مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۴۷، حکمت۴۴۳.
[۷]
بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۶۹.
(شرحهای حکمت:
[۸]
بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۶۹.
[۹]
مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۱۵، ص۵۱۹.
[۱۰]
هاشمی خویی، حبیبالله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۵۱۶.
[۱۱]
ابن ابیالحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۲۰، ص۹۳.
)
اشاره است به بىنظير بودن مالك در فضيلت.
۳ - تعداد کاربردها
[
ویرایش
]
از این ماده یک مورد در «نهج البلاغه» آمده است.
[۱۲]
سید رضی، محمد، نهج البلاغة، ت الحسون، ص۸۸۶، حکمت۴۳۳.
۴ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
قرشی بنایی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۸۳۰.
۲.
↑
شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۴، ص۲۰۴.
۳.
↑
سید رضی، محمد، نهج البلاغة، ت الحسون، ص۸۸۶، حکمت۴۳۳.
۴.
↑
عبده، محمد، نهج البلاغة، ط مطبعة، ج۳، ص۲۵۹، حکمت۴۴۳.
۵.
↑
صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۵۵۴، حکمت۴۴۳.
۶.
↑
شرح مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۴۷، حکمت۴۴۳.
۷.
↑
بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۶۹.
۸.
↑
بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۶۹.
۹.
↑
مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۱۵، ص۵۱۹.
۱۰.
↑
هاشمی خویی، حبیبالله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۵۱۶.
۱۱.
↑
ابن ابیالحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۲۰، ص۹۳.
۱۲.
↑
سید رضی، محمد، نهج البلاغة، ت الحسون، ص۸۸۶، حکمت۴۳۳.
۵ - منبع
[
ویرایش
]
•
بنایی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله « فند »، ج۲، ص۸۳۰.
ردههای این صفحه :
مفردات نهج البلاغه
|
واژه شناسی واژگان حکمت 433 نهج البلاغه
ترجمه نوع 1
ترجمه نوع 2
ترجمه نوع 3
جستجوی سریع
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری