فِرٰاراً (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
فِرٰاراً:(فَلَمْ يَزِدْهُمْ دُعائي إِلّا فِرارًا) «فِرٰاراً» از مادّه
فَرّ (به فتح فاء و تشدید را) به معنای فرار كردن و
گریختن است.
در ادامه
رسالت و ماموريت
نوح (علیه‌السلام) براى
دعوت قومش سخنانى از
زبان خود او، هنگامى كه به پيشگاه
پروردگار شكايت مى‌برد، نقل شده است. او از هر فرصتى براى
هدایت آنها استفاده كرد، ولى سودى نبخشيد. نوح گفت: پروردگارا، من
قوم خود را
شب و
روز به‌سوى تو دعوت كردم و لحظه‌اى در
ارشاد و
تبلیغ آنها كوتاهى نكردم، «اما اين دعوت و ارشاد من چيزى جز فرار از حق بر آنها نيفزود».
به موردی از کاربرد «فِرٰاراً» در قرآن، اشاره می‌شود:
(فَلَمْ يَزِدْهُمْ دُعائي إِلّا فِرارًا) «امّا دعوت من چيزى جز فرار از حق بر آنان نيفزود.»
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرمایند:
(قالَ رَبِّ إِنّي دَعَوْتُ قَوْمي لَيْلًا وَ نَهاراً فَلَمْ يَزِدْهُمْ دُعائي إِلّا فِراراً) گوينده اين سخن نوح است، و منظور از اين‌كه گفت شب و روز ايشان را خواندم اين است كه به
عبادت خدا و
تقوی و طاعت رسولشان خواندم، و خواندن در شب و روز
کنایه است از اين‌كه دائما و به طور خستگى ناپذير خواندم.
(فَلَمْ يَزِدْهُمْ دُعائي إِلّا فِراراً) يعنى فرار از اجابت دعوتم، پس تعبير به فرار
استعاره از
تمرد و نپذيرفتن است، در اين جمله زيادتر شدن فرارشان را به دعوت خود نسبت داده و گفته دعوت من فرار ايشان را زيادتر كرد، و اين براى آن است كه در دعوت آن جناب شائبه سببيت هست، چون وقتى
خیر در غير مورد صالح واقع شود، خود آن مورد و محل به خاطر فسادى كه دارد آن خير را فاسد نموده، شرش مى‌سازد.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «فرار»، ج۳، ص ۴۳۰.
