علامه طباطبایی در تفسیر المیزان میفرماید: در معناى كلمه فصيلة گفته است وقتى از يک قبيله كه همه در جد بزرگ مشتركند، يک تيره جدا شود، و جدى اختصاصى و جداگانه براى خود قائل شود، آن تيره را فصيله از آن قبيله مىگويند و بعضى ديگر گفتهاند: فصيله به معناى عشيره نزديكى است كه از يک قبيله جدا شده باشد، نظير پدران نزديک و عموهاى نزديک.