فَرَّطْتُم (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
فَرَّطْتُم: (مِنْ قَبْلُ مَا فَرَّطْتُمْ) «فَرَّطْتُم» از مادّه
«تفريط» در اصل از
«فروط» (بر وزن شروط) به معناى مقدم شدن است، هنگامى كه به
باب تفعیل در آيد به معناى كوتاهى در تقدم خواهد بود، اما هنگامى كه از
باب افعال (افراط) باشد به معناى
اسراف و تجاوز در تقدم است.
(فَلَمَّا اسْتَيْأَسُواْ مِنْهُ خَلَصُواْ نَجِيًّا قَالَ كَبِيرُهُمْ أَلَمْ تَعْلَمُواْ أَنَّ أَبَاكُمْ قَدْ أَخَذَ عَلَيْكُم مَّوْثِقًا مِّنَ اللّهِ وَمِن قَبْلُ مَا فَرَّطتُمْ فِي يُوسُفَ فَلَنْ أَبْرَحَ الأَرْضَ حَتَّىَ يَأْذَنَ لِي أَبِي أَوْ يَحْكُمَ اللّهُ لِي وَهُوَ خَيْرُ الْحَاكِمِينَ) (هنگامى كه برادران از او مأيوس شدند، به كنارى رفتند و با هم به
نجوا پرداختند؛ برادر بزرگشان گفت: آيا نمى‌دانيد پدرتان ازشما پيمان الهى گرفته؛ و پيش از اين درباره
یوسف نيز، كوتاهى كرديد؟! من از اين سرزمين حركت نمى‌كنم، تا پدرم به من اجازه دهد؛ يا خدا درباره من حكم كند، كه او بهترين حكم‌كنندگان است.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: «
ما فَرَّطْتُمْ فِي يُوسُفَ» تقصيرى در امر يوسف مرتكب شديد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «فَرَّطْتُم»، ص۴۲۱.
