• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

فَدَیْنا (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





فَدَيْنا: (فَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظيمٍ)
«فَدَيْنَا» از مادّه‌ «فدا» در اصل به معناى قرار دادن چيزى به عنوان بلاگردان و دفع ضرر، از شخص يا چيز ديگر است، لذا مالى را كه براى آزاد كردن اسیر مى‌دهند «فديه» مى‌گويند، و نيز كفاره‌اى را كه بعضى از بيماران به جاى روزه مى‌دهند به اين نام ناميده مى‌شود.



(وَفَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ) (ما قربانی عظيمى را فداى او كرديم.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: ما فرزند او را فدا داديم به ذبحى عظيم. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. صافات/سوره۳۷، آیه۱۰۷.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۲۷.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۳۲۷.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۹، ص۱۳۲.    
۵. صافات/سوره۳۷، آیه۱۰۷.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۵۰.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۲۳۲.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۱۵۳.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۲۹.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۷۰۸.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «فَدَیْنَا»، ص۴۱۹.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره صافات | لغات قرآن




جعبه ابزار