فوعه و کفریا
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
فوعه و کفریا دو
شهر استان ادلب هستند که در در شمال غرب
سوریه و در فاصله ۳۰ کیلومتری از مرزهای
ترکیه قرار دارند.
فوعه و کفریا در استان ادلب در شمال غرب سوریه قرار دارند. استان ادلب هم‌مرز با
ترکیه بوده و فاصله فوعه و کفریا با مرزهای ترکیه نیز تنها ۳۰ کیلومتر است. تنها ۱۰ کیلومتر میان فوعه و کفریا با شهر ادلب فاصله وجود دارد و حدود ۳ کیلومتر نیز فوعه و کفریا با یکدیگر فاصله دارند. شهر «بنش» که از
زمان آغاز
بحران سوریه از جمله مناطق ناآرام و کانون بحران بشمار می‌آمد و اولین گروه‌های تروریستی تکفیری مانند «آزادگان شام» و «جبهه النصره» در آن شکل گرفتند، در جنوب شهر فوعه واقع شده است. شهر کفریا هم در شمال با شهر «
معره مصرین» هم‌جوار است که مانند شهر «بنش» در تصرف گروه‌های تروریستی مسلح است.
این ویژگی‌های جغرافیایی سبب شد تروریست‌های جبهه النصره و جیش الفتح پس از اینکه در ۲۹ مارس ۲۰۱۵ شهر ادلب را تصرف کردند، سودای تصرف فوعه و کفریا را نیز داشته باشند و با توجه به نزدیکی این دو شهر با مرزهای ترکیه، تصرف این دو شهر را چندان سخت ندانند اما
مقاومت شدید مردم فوعه و کفریا سبب شد تروریست‌ها در دستیابی به هدف خود ناکام بمانند. بر این اساس،
محاصره این دو شهر و ممانعت از ورود مواد غذایی و دارویی به این دو شهر توسط تروریست‌های النصره و جیش الفتح اجرایی شد.
۸۷ درصد جمعیت سوریه را مسلمانان تشکیل می‌دهند که شامل ۷۴ درصد اهل سنت و ۱۳ درصد
شیعیان هستند.
شیعیان سوریه از سه
فرقه تشکیل می‌شوند که عبارتند از:
علویان،
شیعیان دوازده امامی و
شیعیان اسماعیلی. اکثریت جمعیت شیعه سوریه در استان‌های
دمشق،
ادلب،
لاذقیه و
حمص حضور دارند. دو شهر فوعه و کفریا در استان ادلب قرار دارند که به لحاظ مذهبی در زمره مراکز سنتی شیعه نشین شام محسوب می‌شوند.
این دو شهر مجموعاً ۵۰ هزار
نفر جمعیت دارند که جمعیت کفریا ۱۵ هزار نفر و جمعیت فوعه نیز ۳۵ هزار نفر است.
مردم در این دو شهر از سوی تروریست‌های تکفیری در محاصره کامل قرار گرفته و تروریست‌ها ضمن قطع کامل خطوط انتقال
آب شرب و برق و گاز این دو شهر، از ورود هرگونه مواد غذایی و دارویی و امدادرسانی به شیعیان ساکن در آن‌ها به شدت جلوگیری می‌کنند. این دو منطقه به ویژه از زمانی که
ارتش سوریه و نیروهای مقاومت
لبنان بنای پاک‌سازی الزبدانی از وجود تروریست‌ها را داشتند، بیشتر از قبل از سوی تروریست‌ها تحت فشار قرار گرفته‌اند.
دو استان
حلب و ادلب، ناحیه شمال غربی و بخشی از ناحیه شمالی خاک سوریه را شامل می‌شوند. منطقه شمال سوریه در دو
قرن چهارم و پنجم هجری شاهد تاسیس دو سلسله شیعه یعنی
حمدانیان و
بنی مرداس بود که نقش قابل توجهی در گسترش
تشیع در این منطقه داشتند، اما در دوره‌های تاریخی بعدی، به علت روی کار آمدن دولت‌ها و حاکمان سنّی مذهب و سختگیری‌های آنان نسبت به تشیع، به تدریج از حضور و نقش شیعیان در شمال سوریه کاسته شد؛ به طوری که تا پایان دوره
عثمانی، شیعه به یک اقلیت کوچک و کم جمعیت در منطقه تبدیل شد. تا به امروز در شمال حلب، دو منطقه شیعه نشین یعنی شهر «نُبُّل» و شهرک «الزهراء»، و در شمال شهر اِدلِب، دو منطقه شیعه نشین یعنی شهر «فوعه» و «کَفَریا» وجود دارد. در شرق فوعه قدم‌گاهی منسوب به
امام علی (علیه‌السّلام) وجود دارد که شامل اتاق گنبددار بسیار کوچکی است و در آن یک جای پای منسوب به امام علی (علیه‌السّلام) وجود دارد.
مرکز اسناد انقلاب اسلامی، برگرفته از مقاله «فوعه و کفریا»، بازنویسی توسط گروه پژوهشی ویکی فقه.
