ظَلّوا (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ظَلّوا: (فَظَلُّوا فيهِ يَعْرُجُونَ) «ظَلُّوا» از مادّه «
ظلّ» دليل بر استمرار كارى در
روز مى‌باشد،
و
عرب اين تعبير را در مورد
شب نمى‌كند، بلكه به جاى آن
«باتُوا» كه از مادّه
«بيتوته» است، استعمال مى‌كند.
(وَلَوْ فَتَحْنَا عَلَيْهِم بَابًا مِّنَ السَّمَاءِ فَظَلُّواْ فِيهِ يَعْرُجُونَ) (و اگر درى از
آسمان به روى آنان مى‌گشوديم، و آنها پيوسته در آن بالا مى‌رفتند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: (عروج به آسمان) باعث مى‌شود كه بشر بر هر حقيقتى دست يابد، و مخصوصا اگر عروجش استمرار داشته باشد، و يك بار و دو بار نباشد، هم چنان كه قرآن كريم به اين استمرار اشاره نموده و فرموده: «
فَظَلُّوا فِيهِ يَعْرُجُونَ» و نفرمود: فعرجوا فيه ، زيرا تعبير اول استمرار را مى‌رساند و دومى يک نوبت و دو نوبت را.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «ظَلُّوا»، ص۳۶۵.
