• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

فضیلت حفظ قرآن

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ارزش و پاداش ازبرکردن قرآن را فضیلت حفظ قرآن گویند.



برای حفظ قرآن ، در روایات دینی، فضیلت ، ثواب و پاداش بسیار ذکر شده است. این چند روایت از آن جمله است:
۱. پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم فرمودند: «تعداد درجات بهشت به تعداد آیات قرآن است. هنگامی که اهل قرآن وارد بهشت شود، به او گفته می‌شود قرآن بخوان و بالا برو؛ و بالاترین درجه از آن حافظان قرآن است: فلا تکون فوق حافظ القرآن درجة».
۲. امام صادق علیه‌السّلام می‌فرماید: «الحافظ للقرآن العامل به، مع السفرة الکرام البررة؛ حافظ قرآن که عامل به آن است، همنشین فرشتگان پیام آور نیک رفتار است».
۳. امام علی علیه‌السّلام از پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم نقل می‌کند: «حملة القرآن فی ظل الله یوم لا ظل الا ظله؛ روزی که هیچ سایه‌ای جز سایه لطف خدا نیست، حافظان قرآن در سایه لطف خدا هستند».
۴. امام صادق علیه‌السّلام فرمودند: «کسی که قوه حافظه‌اش کم است و با مشقت قرآن را حفظ می‌کند، دو اجر برای او هست: یکی برای اصل حفظ قرآن، و اجر دیگر برای زحمتی است که شخص کم حافظه متحمل آن شده است».
۵. پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم می‌فرماید: «لایعذب الله قلبا وعی القرآن؛ خداوند دلی را که قرآن را حفظ کند عذاب نمی‌کند». نظیر این روایت نیز از امام صادق علیه‌السّلام نقل شده است.
۶. همچنین آن حضرت فرمودند: «کسی که قرآن را از حفظ بخواند ولی گمان برد خداوند او را نمی‌آمرزد، او از کسانی است که آیات الهی را به استهزا گرفته است».


البته این همه عظمت تنها برای حفظ حروف و کلمات قرآن نیست؛ بلکه افزون بر آن باید حافظ حدود و عامل به محتوای قرآن نیز بود.
امام صادق علیه‌السّلام می‌فرماید: « قاریان قرآن سه دسته‌اند: عده‌ای برای کسب ثروت از ملوک و فخرفروشی بر مردم قرآن می‌خوانند؛ این‌ها اهل آتشند. عده‌ای حروف قرآن را حفظ، ولی حدود آن را ضایع کردند؛ این‌ها هم اهل آتشند. عده‌ای قرآن می‌خوانند و به همه دستورات آن عمل می‌کنند و حلال آن را حلال ، و حرام آن را حرام می‌دانند؛ این‌ها کسانی هستند که خداوند آن‌ها را از گمراهی نجات می‌دهد و اهل بهشتند و درباره هر کس که بخواهند شفاعت می‌کنند».
[۱] خوشنویس، جعفر، القرآن الکریم فی احادیث الرسول الاعظم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم، ص۱۱۲.
[۲] طباطبایی حکیم، محمدتقی، ۱۳۴۶-۱۴۲۵ق، چگونه قرآن بخوانیم، ص۴۹.
[۳] طوسی، محمد بن حسن، ۳۸۵ - ۴۶۰ق، التبیان فی تفسیر القرآن، ج۲، ص۳۸۹.
[۴] مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، ۱۰۳۷ - ۱۱۱۱ق، مشکوة الانوار، ص۷۲.
[۵] سخاوی، علی بن محمد، ۵۵۸-۶۴۳ق، جمال القراء و کمال الاقراء، ج۱، ص۲۸۱.



۱. خوشنویس، جعفر، القرآن الکریم فی احادیث الرسول الاعظم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم، ص۱۱۲.
۲. طباطبایی حکیم، محمدتقی، ۱۳۴۶-۱۴۲۵ق، چگونه قرآن بخوانیم، ص۴۹.
۳. طوسی، محمد بن حسن، ۳۸۵ - ۴۶۰ق، التبیان فی تفسیر القرآن، ج۲، ص۳۸۹.
۴. مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، ۱۰۳۷ - ۱۱۱۱ق، مشکوة الانوار، ص۷۲.
۵. سخاوی، علی بن محمد، ۵۵۸-۶۴۳ق، جمال القراء و کمال الاقراء، ج۱، ص۲۸۱.



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «فضیلت حفظ قرآن».    




جعبه ابزار