• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

فضیحت (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مرجع: فضیحت (لغات‌قرآن)
مقالات مرتبط: فضح (مفردات‌قرآن)، فضح (مفردات‌نهج‌البلاغه).


فضيحت: (ضَيْفي‌ فَلاتَفْضَحُونِ)
[۱] حجر/سوره۱۵، آیه۶۸.    

«فضيحت» از مادّه‌ «فَضْح» در اصل لغت به معناى منكشف شدن چيزى است و سپس به معناى ظهور عيب آمده است
[۲] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۳۹۹.    
و معادل آن در فارسى «رسوا» كردن است (گويا لوط مى‌خواهد به آنها بفهماند: اين كار شما آبروى مرا در برابر اين ميهمانان مى‌برد و مى‌فهمند اهل شهر من تا چه حدّ آلوده‌اند.)
[۳] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۱، ص۱۲۷.    



(قَالَ إِنَّ هَؤُلاء ضَيْفِي فَلاَ تَفْضَحُونِ)
[۴] حجر/سوره۱۵، آیه۶۸.    
(لوط گفت: اينها ميهمانان منند؛ آبروى مرا نريزيد.)
[۵] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۶۵.    

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: اينان ميهمانان من هستند مرا نزد ميهمانانم رسوا مكنيد، و با آنان عمل زشت انجام ندهيد، از خدا بترسيد و مرا خوار نسازيد.
[۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۲، ص۲۷۱.    
[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۲، ص۱۸۴.    
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۳، ص۲۰۴.    
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۵۲۶.    
)

۱. ↑ حجر/سوره۱۵، آیه۶۸.    
۲. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۳۹۹.    
۳. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۱، ص۱۲۷.    
۴. ↑ حجر/سوره۱۵، آیه۶۸.    
۵. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۶۵.    
۶. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۲، ص۲۷۱.    
۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۲، ص۱۸۴.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۳، ص۲۰۴.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۵۲۶.    


• مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «فضیحت»، ص۴۲۳.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره حجر | لغات قرآن
جعبه ابزار